हेटौडा । हेटौडाको वडा नं. ५ मा रहेको हाम्रो सुमार्गी घरमा हालैको Gen Z आन्दोलनको वहानामा गरिएको आगजनी र तोडफोडले हाम्रो परिवारलाई गहिरो पीडा दिएको छ। हामी कुनै पनि राजनीतिक दल वा संलग्नतासँग आबद्ध नभएर आफ्नै व्यवसाय, शिक्षा क्षेत्र, कृषि विकास र परोपकारी कार्यमै संलग्न रहँदै आएका छौं। तर पनि आज यस्तो दुर्भाग्यपूर्ण परिस्थितिको सामना गर्नुपर्दा हामी अचम्ममा परेका छौं—किन र कसरी यो पीडा हाम्रो परिवारमाथि आयो?

नयाँ पुस्ताको आन्दोलनलाई हामीले सुरु देखिनै समर्थन गर्दै आएका थियौं। उनीहरूको स्वरमा देशको भविष्य, न्याय र अवसर खोज्ने चाहना झल्किएको थियो। तर समर्थन गर्दै आएको आन्दोलनकै नाममा एक परोपकारी र उद्यमशील परिवारलाई प्रताडित पार्ने खालको घटना घट्नु हाम्रो मात्र नभई देशकै दुर्भाग्य हो।

हामी सधैं विश्वास गर्थ्यौं—रोजगारी सिर्जना गर्ने, राज्यलाई कर तिर्ने, शिक्षा र कृषि क्षेत्रमा योगदान गर्ने, समाजसेवामा अग्रसर हुने निजी क्षेत्र नै राष्ट्रको मेरुदण्ड हो। यसै आधारमा हामी निरन्तर उद्यम, व्यवसाय र सेवामुखी काममा समर्पित छौं। तर दुर्भाग्यवश, यस्तो योगदानलाई सम्मान गर्नुको सट्टा ध्वस्त पार्ने, अपमानित गर्ने र पीडा दिने घटनाहरू भइरहनु वास्तवमै चिन्ताजनक कुरा हो।

यो केवल हाम्रो व्यक्तिगत परिवारमाथि आएको वज्र मात्र होइन, यो घटना देशभरका निजी क्षेत्र, उद्यमी, व्यवसायी र परोपकारी परिवारमाथि आएको प्रहार हो। यस्तो असहिष्णु र अराजक कार्यले केवल घर–परिवार ध्वस्त पार्दैन, यसले मुलुकको अर्थतन्त्र, रोजगारीको अवसर र सामाजिक विश्वासमाथि पनि गहिरो असर पार्छ।

देशलाई अगाडि बढाउन राज्यका नीतिहरू मात्र पर्याप्त हुँदैनन्, निजी क्षेत्रको लगानी, उद्यमशीलता र समाजसेवाको भावना अपरिहार्य हुन्छ। हामीजस्ता परिवारहरूलाई यदि असुरक्षित महसुस हुने अवस्था आयो भने, लगानीको वातावरण नै खतरामा पर्छ। लगानी नहुने हो भने रोजगारी सृजना हुने छैन, कर तिर्ने स्रोत कमजोर हुन्छ, र अन्ततः देशको अर्थतन्त्र थप संकटतर्फ धकेलिन्छ।

हामीलाई लागेको छ—आजको घटना केवल एक घर जल्नु वा तोडिनु मात्र होइन, यो हाम्रो समाजमा फैलिरहेको असहिष्णुता, आक्रोश र व्यवस्थाप्रतिको अविश्वासको स्पष्ट चित्र हो। नयाँ पुस्ताले आन्दोलन गर्दा देशलाई सही दिशातर्फ मोड्ने हो, तर यदि त्यो आन्दोलन अराजकताको रूप लिन्छ भने त्यसले आगामी पुस्ताकै भविष्य अन्धकारमय बनाउँछ।

यस घटनाबाट हामीले एउटा गहिरो अनुभूति गरेका छौं—समाजले योगदान दिने परिवारलाई पनि कुनै क्षणमा निशाना बनाउन सक्छ। तर पीडाले मात्र हामीलाई हराउने छैन। हामी अझै पनि शिक्षा, कृषि, उद्यमशीलता र समाजसेवामा निरन्तर लागिरहनेछौं, किनकि हामी विश्वास गर्छौं—अन्ततः देशलाई बलियो बनाउन यिनै क्षेत्रहरू नै आधार स्तम्भ हुन्।

अन्तमा, यस दुर्भाग्यपूर्ण घटनाबाट पीडित हाम्रो परिवार मात्र होइन, देशभरका निजी क्षेत्रका साथीहरूलाई परेको चोटप्रति म गहिरो शोक व्यक्त गर्दछु। आजको पीडा हाम्रो साझा पीडा हो। तर यो पीडाबाट हामीले सिक्नुपर्ने पाठ के भने, हिंसा होइन, संवाद र सहकार्य नै दीर्घकालीन समाधानको बाटो हो।

अरुण राज सुमार्गी
स्वतन्त्र विचारक